پرولاپس، شقاق، فیستول و هموروئید از شایع ترین بیماری های آنورکتال هستند. البته در چند دهه اخیر شیوع کندیلوما یا زگیل مقعدی نیز رشد قابل توجه داشته است. در بیشتر موارد، علائمی مانند درد، خارش، سوزش، خونریزی و/یا تورم می تواند به طور قابل توجهی بر سبک زندگی بیمار تأثیر گذار باشد.
درمان جراحی کیست مویی بروش کلاسیک و یا در کیس های انتخاب شده بازسازی ناحیه با درمال فلپ با میزان عود پایین و دوره نقاهت کوتاه.
علت بیشتر اختلالات آنورکتال ناشی از عوامل ارثی و اکتسابی(محیطی) می باشند.و اما از عوامل اکتسابی که در شکل‌گیری این بیماری‌ها و در عین حال با اصلاح این عوامل درپیشگیری و جلوگیری از عود بیماری‌ها سهم چشمگیری دارند.سبک زندگی کم تحرک و اضافه وزن هر دو می‌توانند علاوه بر دیگر مشکلات موجب هموروئید و یا کیست مویی شوند. تغذیه ناسالم با ارزش غذایی پایین، استعمال دخانیات و یبوست مزمن همگی در بوجود آمدن فیشر یا شقاق نقش بسزایی دارند.امروزه شیوه زندگی کم تحرک سبب شیوع چشمگیر این مشکلات می باشند.
اکثر بیماری‌ها و اختلالات ناحیه آنورکتال موجب نگرانی و خجالت و همچنین با توجه به تمرکز بالای گیرنده های حسی در ناحیه مقعد، باعث درد و ناراحتی فیزیکی شدید بیمار می شوند و متاسفانه همین عوامل سبب تاخیر در درمان تخصصی این نابهنجاری ها نیز می باشند.طیف درمانی اکثر این بیماری ها وسیع بوده و شامل دو قطب اصلی رویکرد محافظه کارانه از یک سو و رویکرد تهاجمی و جراحی در سوی دیگر می باشند
دکتر میرتقی با داشتن سالها تجربه جراحی و درمان در اختلالات کولو-آنورکتال و لاپاروسکوپی با در نظر گیری استراتژی های درمانی کوتاه و بلند مدت، تمرکز بر روی گزینه های درمانی ائی دارد که به بهبود کیفیت زندگی کمک می کند و در عین حال بیمار را تا حدامکان راحت نگه می دارد.
جراحی کولورکتال چیست؟
جراحی کولورکتال به شاخه‌ای از جراحی گفته می‌شود که به درمان بیماری‌ها و اختلالات مرتبط با کولون (روده بزرگ) و رکتوم (قسمت پایانی روده بزرگ) اختصاص دارد. این نوع جراحی برای درمان مشکلات مختلف در این نواحی از دستگاه گوارش انجام می‌شود و می‌تواند شامل روش‌های جراحی باز یا لاپاروسکوپی باشد.
انواع جراحی‌های کولورکتال و دلایل انجام آنها
برداشت تومورها (رزکسیون تومور)
سرطان کولون یا رکتوم: برداشتن تومورها و بافت‌های سرطانی برای درمان سرطان‌های کولون و رکتوم.
جراحی برای بیماری‌های التهابی روده
کولیت اولسراتیو: برداشتن نواحی ملتهب روده بزرگ و گاهی کل روده بزرگ.
بیماری کرون: برداشت نواحی آسیب‌دیده روده بزرگ و گاهی روده کوچک.
جراحی برای پولیپ‌های کولون
پولیپکتومی: برداشتن پولیپ‌های کولون که می‌توانند به سرطان تبدیل شوند.
جراحی برای مشکلات عملکردی
فتق‌های شکمی: ترمیم فتق‌های شکمی که ممکن است به کولون یا رکتوم فشار وارد کنند.
پروکتیت: درمان التهاب یا عفونت در رکتوم.
جراحی‌های ترمیمی
ترمیم فیستول‌های آنال: رفع ارتباط غیرطبیعی بین رکتوم و پوست یا بین رکتوم و واژن.
ترمیم درزهای پس از عمل: اصلاح مشکلات ناشی از جراحی‌های قبلی.
جراحی‌های برای انسداد روده
برداشتن بخش‌های مسدود شده: برطرف کردن انسدادهای روده که می‌تواند ناشی از تومورها، چسبندگی‌ها، یا التهاب باشد.
روش‌های جراحی کولورکتال
جراحی باز
در این روش، برش‌های بزرگ‌تر برای دسترسی به کولون و رکتوم ایجاد می‌شود. این روش ممکن است به دلیل مشکلات پیچیده یا نیاز به دید بهتر انتخاب شود.
جراحی لاپاروسکوپی
در این روش، برش‌های کوچکتری ایجاد شده و از طریق دوربین و ابزارهای ویژه برای انجام جراحی استفاده می‌شود. این روش مزایای زیادی مانند درد کمتر، دوره نقاهت کوتاه‌تر، و زخم‌های کمتر قابل مشاهده دارد.
مزایای جراحی کولورکتال
بهبودی سریع‌تر: بیماران معمولاً زودتر بهبود می‌یابند و می‌توانند سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند.
درد کمتر: به خصوص در جراحی لاپاروسکوپی، درد پس از عمل معمولاً کمتر است.
کمتر شدن خطر عفونت: به دلیل برش‌های کوچکتر در جراحی لاپاروسکوپی، خطر عفونت کاهش می‌یابد.
چالش‌ها و عوارض احتمالی
عوارض جراحی: مانند عفونت، خونریزی، یا مشکلات مرتبط با بیهوشی.
تغییرات در عملکرد روده: مانند تغییرات در عادات روده‌ای، که ممکن است موقت یا دائمی باشند.
جراحی کولورکتال می‌تواند به درمان مشکلات جدی و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. انتخاب نوع جراحی مناسب معمولاً به نوع مشکل، وضعیت عمومی بیمار، و توصیه‌های پزشک بستگی دارد.
جراحی کولورکتال کدام عارضه‌ها را درمان می‌کند؟
جراحی کولورکتال به منظور درمان طیف گسترده‌ای از عارضه‌ها و مشکلات مرتبط با کولون (روده بزرگ) و رکتوم (قسمت پایانی روده بزرگ) انجام می‌شود. در ادامه به برخی از مشکلات و بیماری‌هایی که با جراحی کولورکتال درمان می‌شوند، اشاره می‌کنیم:
سرطان کولون و رکتوم
برداشتن تومورها و بافت‌های سرطانی: جراحی برای برداشتن تومورهای سرطانی در کولون یا رکتوم و گاهی برداشتن بخش‌های اطراف به منظور پیشگیری از گسترش سرطان.
- بیماری‌های التهابی روده
کولیت اولسراتیو: جراحی برای برداشتن نواحی ملتهب روده بزرگ یا کل روده بزرگ، در صورت عدم پاسخ به درمان‌های دارویی.
بیماری کرون: جراحی برای برداشت نواحی آسیب‌دیده روده کوچک و بزرگ، به ویژه زمانی که بیماری به درمان‌های دارویی پاسخ نمی‌دهد یا عوارض جدی ایجاد می‌کند.
- پولیپ‌های کولون
پولیپکتومی: برداشت پولیپ‌های کولون که می‌توانند به سرطان تبدیل شوند، برای جلوگیری از پیشرفت به سرطان.
- فتق‌های شکمی
ترمیم فتق: جراحی برای ترمیم فتق‌های شکمی که می‌تواند به کولون یا رکتوم فشار وارد کند و باعث درد یا اختلالات گوارشی شود.
- فیستول‌های آنال و رکتوم
ترمیم فیستول‌ها: جراحی برای اصلاح ارتباط غیرطبیعی بین رکتوم و پوست یا رکتوم و واژن که می‌تواند منجر به عفونت و درد شود.
- انسداد روده
برداشتن بخش‌های مسدود شده: جراحی برای برطرف کردن انسدادهای روده که می‌تواند ناشی از تومورها، چسبندگی‌ها، یا التهاب باشد.
- پروکتیت
درمان التهاب یا عفونت رکتوم: جراحی برای کاهش التهاب یا برداشتن بافت‌های آسیب‌دیده در رکتوم در صورت عدم پاسخ به درمان‌های دارویی.
- آسیب‌های روده‌ای
مدیریت آسیب‌های داخلی: مانند خونریزی‌های داخلی یا آسیب‌های غیرقابل پیش‌بینی که نیاز به جراحی فوری دارند.
- اختلالات عملکردی
درمان مشکلات عملکردی روده: شامل جراحی برای اصلاح مشکلاتی مانند عدم کنترل مدفوع یا دردهای مزمن.
مزایای جراحی کولورکتال
بهبودی سریع‌تر: معمولاً بهبودی سریع‌تر و بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره.
درد کمتر: به ویژه در جراحی‌های لاپاروسکوپی.
خطر کمتر عفونت: برش‌های کوچکتر در جراحی لاپاروسکوپی باعث کاهش خطر عفونت می‌شود.
چالش‌ها و عوارض
عوارض جراحی: مانند عفونت، خونریزی، یا مشکلات مرتبط با بیهوشی.
تغییرات در عملکرد روده: مانند تغییرات در عادات روده‌ای، که ممکن است موقت یا دائمی باشند.
جراحی کولورکتال به منظور بهبود کیفیت زندگی و درمان مشکلات جدی گوارشی طراحی شده است و انتخاب نوع جراحی مناسب بر اساس نوع مشکل، وضعیت عمومی بیمار، و توصیه‌های پزشک انجام می‌شود.